روی صندلی نشسته‌ام و به جای خالی‌ات نگاه می‌کنم

جایت را خالی کرده‌اند برایم

انگار که می‌دانند بی تو صفا ندارد

فوران می‌کنی در خیال من

غرق تو می‌شود

انگار بغض بهانه اشک‌های زلالم می‌شود

حرمان توست که لبریز می‌شود از دلم