حتما شنیدید که میگن دردها  کفاره گناهانن البته به جز درد دندون، هیچ تا حالا فکر کردین که چرا همه درد ها کفاره گناه هستند ولی دندون درد کفاره گناه نیست،

من که از بچگی به خاطر درگیری همیشگی با دندون درد و دندونپزشک و این جور مسائل ، این قضیه برام سؤال بوده و وهمیشه به این مسأله فکر می کردم که چرا نباید دندون درد کفاره گناه باشه. پیش خودمون بمونه بعضی وقتها فکر می کردم این بی عدالتیه که همه درد ها کفاره گناه هستن ولی درد دندون( که چه درد آزار دهنده ای هم هست ) کفاره گناه نیست ، هر چند که تو دلم مطمئن بودم که حتما یه حکمتی داره که خدا بهش توجه داشته ومن نه. این گذشت، تا این که یکی دو سال پیش به حکمت این قضیه پی بردم. حالا نظر شما چیه؟ فکر کنید ببینید چیزی به نظرتون میرسه!

می دونید جواب مسأله در فلسفه وضع کفاره است. یکی از فلسفه های قرار دادن کفاره اینه که تحمل درد و رنج برای انسان بیمار، آسون تر بشه؛ یعنی وقتی میگن درد کفاره گناهه، فرد بیمار که امید داره گناهانش از این طریق پاک بشه، تشویق میشه در برابر اون درد صبر و تحمل نشون بده و راحت تر باهاش کنار بیاد .اما در مورد درد دندون به خاطر اینکه این درد نشونه پیشرفت پوسیدگی دندونه و تعلل و تأخیر در مراجعه به دندونپزشک باعث پیشرفت پوسیدگی و از بین رفتن دندون میشه دیگه جایی برای توصیه به تحمل رنج  و وضع کفاره نیست.

 واقعا که خدای حکیم و عادل و مدبر و مهربونی داریم که همه حرفاش رو حساب کتابه... خوش به حالمون به خاطر داشتنش...

خدایا دوست دارم!