مولای متقیان می فرمایند: [به رسول الله (صلی الله علیه و آله)]عرض کردم یا رسول الله!  آیا در جنگ احد هنگامی که جمعی از مسلمانان شهید شدند و من از شهادت بی نصیب ماندم و این پیشامد برای من سخت شد؛ مگر به من نفرمودی: تو را به شهادت در آینده بشارت باد؟

فرمود بلی چنین است. در آن هنگام چگونه تحمل خواهی کرد؟

عرض کردم: یا رسول الله! چنین حادثه ای جای صبر و شکیبایی نیست بلکه از موارد بشارت و شکر است.

از تو گفتن: سخت و سخت.

از تو گفتن: نور و نور.

از تو گفتن: جنون و جنون.

از تو گفتن: عشق و عشق.

دیروز از هر چه بود گذشتیم؛ امروز از هر چه بودیم گذشتیم.

آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز.

دیروز دنبال گمنامی بودیم وامروز مواظبیم ناممان گم نشود.

جبهه بوی ایمان می‌داد و اینجا ایمانمان بو می‌دهد.

آنجا بر درب اتاقمان می‌نوشتیم یا حسین! فرماندهی از آن توست الان می‌نویسیم بدون هماهنگی وارد نشوید.

الهی نصیرمان باش تا بصیرگردیم؛ بصیرمان کن تا از مسیر بر نگردیم؛ آزادمان کن تا اسیر نگردیم.

بزرگ مرد !

ای کاش بر سر قبرت می‌نوشتند شهید گمنام .

تو هنوز هم شناخته نشده‌ای.

      ما ضریح تن اگر بوسیده ایم / جان معصومی میانش دیده ایم

خیلی اعجاب انگیزه که یه شهید بعد چندین و چند سال میاد و غبار دلهای زنگار گرفته رو پاک میکنه و شوری به دلها میده و میره.

هیچ  وقت فکرشم به ذهنم خطور نمی کرد که تو مراسم تشییع شهید برونسی حضور داشته باشم ،اصلا فکر نمی کردم که پیکر پاکش تا الان دفن نشده باشه . خیلی هیجان انگیز و غرور آفرینه که تو مراسم چنین مردان بزرگی شرکت داشته باشی.

روح همشون شاد.