تو در ردیف نداشته‌های منی

تو که نباشی هیچ چیز ردیف نیست

نه عقربه‌های ساعت که هیچ وقت دقیق نیست

و هیچ کس بی نظمی‌اش را حریف نیست

نه حال من

که خراب است و فکر این پیکر نحیف نیست

نه اوضاع دلم

که آشفته است و ساده چون دردی خفیف نیست

نه زندگانی‌ام

که حیرانی است و حیاتی شریف نیست

و نه ذهنم

که خاطرات تو با آن لطیف نیست

البته دروغ چرا؟

فقط شعرهایم هست

که قافیه‌هایش بی‌ردیف نیست

و خدا را شکر

که کلماتم زیاد سخیف نیست